SPAKENBURG - De lokale fietsenwinkels krijgen met regelmaat de vraag of er oude fietsen gesponsord kunnen worden voor Oekraïense vluchtelingen. Vanwege de grote vraag hebben WR Fietsen, Rijwielhandel Duyst, Bike Totaal Steven Koelewijn en De Genadebank de handen ineengeslagen en een inzamelingsactie op touw gezet.

Vele inwoners van ons dorp zullen nog wel één of meerdere oude fietsen, kinderfietsen, kinderzitjes en windschermen in de schuur hebben staan. Fietsen die soms bruikbaar zijn, maar vaak ook technisch niet meer zo best of zelfs onveilig.

De oplossing die onze lokale fietsenwinkels hebben bedacht is om deze fietsen in te zamelen via De Genadebank. De fietsen zullen door WR Fietsen, Rijwielhandel Duyst en Bike Totaal Steven Koelewijn belangeloos technisch worden opgeknapt, zodat deze weer veilig de weg op kunnen. Vervolgens zullen ze via De Genadebank weer worden uitgedeeld.

De grootste vraag is er naar dames- en kinderfietsen, kinderzitjes en windschermen. Maar ook herenfietsen zijn welkom. De coördinatie van deze inzamelingsactie gaat via Hanneke Pijpers. Bel of app haar op 06-40169562, de Genadebank en de fietsenwinkels regelen de rest!

In 1993 verruilde Bike Totaal Steven Koelewijn het plekje aan de haven voor een locatie op het industrieterrein. Een schot in de roos. Vele klanten vanuit de hele regio wisten de grote winkel te vinden. Na slechts zeven jaar werd het pand met een showroom van bijna 500 vierkante meter aan de Zuidwenk 80 al te klein en werd het pand aan de Zuidwenk 82, een voormalige drukkerij, aangekocht. De showroom werd twee keer zo groot, bijna 1000 vierkante meter en er was nog zo’n 500 vierkante meter beschikbaar voor magazijn en werkplaatsen. De beide winkels werden geopend door de trotse oprichter van het familiebedrijf, wijlen Steven Koelewijn Senior. Hij startte het bedrijf in 1937.

Het familiebedrijf Bike Totaal Steven Koelewijn is een product van de Grote Depressie uit de vorige eeuw. Oprichter Steven Koelewijn senior ‘schoolde’ zich om van visser tot fietsenmaker.

In de crisisjaren ’30 greep wijlen Steven Koelewijn senior zijn kans. Hij was visser op een botter. De visserij liep echter terug na de komst van de Afsluitdijk in 1932. Koelewijn verruilde de zee voor de Amersfoortse fietsenfabriek Eijsink. Maar daar kreeg hij vanwege de economische crisis zijn congé. ,,Mijn opa leerde daar wel het vak van fietsenmaker,” zegt kleinzoon en directeur Larry Koelewijn.

In 1937 repareerde Steven Koelewijn als 26-jarige kerel fietsen en elektronica in een schuurtje aan de Weikamp. De ex-visser verkocht ook fietsen. Hij kon zijn toko in oorlogstijd draaiende houden. Hij had ook klanten die hij liever buiten de deur had gehouden. Duitse soldaten confisqueerden fietsen en als ze problemen hadden met hun tweewieler kwamen ze naar de Weikamp. ,,Hij had geen keus,” zegt Larry. ,,Mijn opa heeft een keer moeten rennen voor zijn leven, omdat een aantal Duitsers dachten dat –ie Joods was.”

Het kwam nooit meer goed tussen ‘opa’ en het Duitse volk. In 1974 nam Steven Koelewijn junior de inmiddels verhuisde fietsenzaak over aan de Hoekstraat. Op een zondag stonden twee Duitse toeristen met fietspech aan de deur. ‘Opa’ was pislink. ,,Mijn vader wilde ze uit de brand helpen. Mijn grootvader wilde dat niet, en dat had niets te maken met de wekelijkse rustdag,” stelt Larry.

Steven Koelewijn junior had een ‘vooruitziende blik.’ ,,Mijn vader besefte dat mensen in de toekomst een fiets kwamen kopen mét de auto. Parkeergelegenheid hadden we nodig én een grotere winkel.” Koelewijn junior kreeg na wat gesteggel met de gemeente een vergunning om zijn fietsenwinkel te verhuizen naar industrieterrein de Zuidwenk. Aldus geschiedde in 1993. Dáár groeide het familiebedrijf al snel uit zijn voegen. In 2001 verhuisde Koelewijn opnieuw nu naar een pand van 2000 vierkante meter. Spakenburgers zijn klaarblijkelijk een fietsgraag volk? Larry countert de vraag terug door te stellen dat de helft van zijn klanten uit de regio komt. ,,De gemiddelde Spakenburger ruilt sneller, zeg binnen drie jaar, zijn fiets in voor een nieuwe tweewieler.”

Larry, een rasechte Spakenburger, is trots dat de winkel aan de Zuidwenk ‘de warme, dorpse sfeer’, ondanks de uitbreidingen, heeft weten te behouden. ,,Aan de Hoekstraat kwamen klanten soms alleen een kop koffie drinken. Dat gebeurt nu nog steeds.”

Bovenstaande is deels ontleent aan een artikel geschreven door Sjaak van de Groep voor het Algemeen Dagblad.